Beursgeluiden

Hè Hè. Even bijkomen. De Webwinkel Vakdagen zijn achter de rug. Bussen vol starters uit Limburg, complete families met opa, oma en kinderwagen en allemaal op jacht naar zinvolle ideeën. De allereerste die zich bij mijn stand meldde zag ik wat zoekend rondkijken, dus ik vraag: "Waarmee kan ik u helpen?" "Pennen, pennen. Die pennen die daar liggen, mag ik die meenemen?" Let maar op: binnenkort kunt u uw pen terugkopen via de nieuwe webshop logo-pennen.nl. Enfin, een drukte van jewelste en het was nog lang onrustig, daar in de binnenstad van Utrecht.

Wat mij vooral opviel bij de starters, zowel bij ome Joop als bij het redelijk grote bedrijf X, was de slechte voorbereiding. Men wil zo snel mogelijk een shop beginnen, maar als je wat doorvraagt over voorraadvolume, verpakkingskosten enzovoort, blijkt dat nog nergens over nagedacht is. Zelfs het product is vaak nog niet eens helder ("Heeft u nog een idee?") Met andere woorden: het gros lijkt een shop te willen beginnen zonder ook maar een begin van een businessplan - en dat vind ik een zorgelijk signaal met mogelijk nadelige gevolgen voor de hele markt: klagende consumenten, faillissementen etc.

Dropshipment lijkt populair bij starters. Meer dan eens hoorde ik het volgende snode plan: "Ja we laten de consument betalen met iDeal, we verzamelen die orders en dan bestellen we bij de groothandel." "Dus uw eerste consument moet dan wachten tot er 20 medebestellers zijn?" Jawel, dat is het plan. Misschien zou de firma iDeal naar een businessplansamenvatting moeten vragen voordat een starter een aansluiting krijgt? Lijkt me geen overbodige luxe.

Ook een leuke was deze: komen drie jongens bij m'n stand. "Willen jullie een shop beginnen?" "Ja." "Wat ga je verkopen?" "Een breed pakket. Zoiets als Wehkamp." Echt gebeurd.
Maar zonder dollen: webwinkelieren is echt hot, al 4 miljard omzet met z'n allen en het einde is nog lang niet in zicht.

Nog iets over het nut van een businessplan: ik sprak een starter die verstandig genoeg speciaal op de beurs was om naar de fulfilment-consequenties te informeren. Ik vertelde haar dus dat postbedrijven over het algemeen per volume en/of per gewicht rekenen. Ik kon gelukkig duidelijk maken dat het bij het samenstellen van een shopassortiment het dus slim is om daarmee rekening te houden: als een pakje van 10 kilo bijvoorbeeld 3 euro verzending kost, dan is een beetje sneu als je product net iets meer weegt. Want dan betaal je meteen fors meer. Zo ook met de dozen: kijk eerst naar beschikbare maten, en stem daar je product op af. Als je het andersom doet zul je net zien dat je alleen een doos kunt vinden die veel te groot is. Dus extra porto, extra vulmiddel etc.
Simpele dingen, maar je moet er wel even over nadenken.