In veel vakbladen, waaronder ook Twinkle, verschijnen artikelen over debiteurenbeheer. Artikelen vol tips voor een duidelijk betaalbeleid, het hanteren van betalingstermijnen, en het eventueel doorberekenen van gemaakte kosten als de debiteur na lange tijd nog niet met een betaling over de brug is gekomen. Uiteindelijk komt in al deze artikelen het inschakelen van een incassobureau aan bod. Gek genoeg wordt altijd geadviseerd te kijken naar een incassobureau dat werkt op basis van no cure no pay.
Door gastblogger Mr. M.C. van den Noord, Managing Director van het Nationaal Incasso Bureau
Volgens een recent artikel in de Kamerkrant Noordwest-Holland laten kleine ondernemers wanbetalers lopen omdat ze bang zijn hun klant door incasso kwijt te raken. Direct daarop volgt de stelling dat een goed incassobureau altijd werkt op basis van no cure no pay. Een nogal boude stelling. Want wie betaalt de rekening?
Bedenk dat de winst van een incassobureau in de eerste plaats wordt gehaald bij de debiteur. Webwinkeliers hebben vaak te maken met kleine hoofdsommen, zij bieden op een laagdrempelige manier hun producten aan en zijn er niet bij gebaat hun debiteuren af te schrikken. De verrichtingen van een incassobureau mogen nooit en te nimmer imagoschade veroorzaken, een goed bureau werkt daarom in de eerste plaats in de geest van het bedrijf.
Het werken op basis van no cure no pay wordt de laatste jaren meer en meer gebruikelijk maar is het perse een goede ontwikkeling? Om een voorbeeld te noemen: het is voorstelbaar dat deze manier van werken het incassoadvies beïnvloedt omdat de onafhankelijkheid van het incassobureau in het geding komt. Niet voor niets worden er via verschillende media vragen gesteld over de werkwijze van incassobureaus. Naar aanleiding van een recentelijk onderzoek van de organisatie Sociaal Raadslieden buigt minister Hirch Balin zich nu over deze kwestie. Worden ethische grenzen, om vooral kostendekkend te werken, niet overschreden? Zijn de kosten niet te hoog?
Wat dit laatste betreft, zelfs bij een incassobureau dat werkt met een NVI keurmerk en volgens dit keurmerk gehouden is aan een reële doorbelasting van incassokosten, kunnen de kosten voor de debiteur buitensporig hoog zijn. Zo zijn er naast de incassokosten van minimaal Euro 37,00 (ex btw) ook registratiekosten van Euro 25,- die volgens NVI reglementen in rekening mogen worden gebracht. Stelt u zich deze kosten is voor op een vordering van bijvoorbeeld Euro19,95. Een debiteur kan zich om wat voor reden dan ook geconfronteerd zien met een uiteindelijke rekening van ruim 4 keer de hoofdsom. Een goed incassobureau denkt hierover na en maakt dit bespreekbaar. In het belang van zijn opdrachtgever die zijn klantrelaties belangrijk vindt, en daarmee tegelijkertijd in het belang van zijn debiteur.
Ieder wel denkend mens snapt dat bij het werken op basis van 'no cure no pay' de betaling van de rekening óf op een agressievere wijze zal worden bewerkstelligd óf verrekend met de (verhoogde) rekening van de klanten die wel betalen. In beide gevallen is het schadelijk voor de bedrijven die er gebruik van maken. Zoals we allemaal weten 'voor niets gaat de zon op', wie accoord gaat met 'no cure no pay' heeft zogezegd 'een zonnesteek opgelopen'.
Voor iedere bedrijfvoering is het in hun belang en die van de debiteur/klant om op een nette en verantwoorde wijze om te gaan met de afhandeling van openstaande rekeningen. Zo voorkom je gezichtsverlies en een dubieuze faam wat op de lange duur tot een lager omzet kan leiden. Het inschakelen van een incasso bureau dat de zaken goed en naar behoren ordent is daarom een pre.