Stel: u runt een wijn-webshop. En oudejaarsavond staat voor de deur. Champagne aanbieden dus. Bij Appie Heijn kosten de flessen een tientje, bij u het dubbele. Kansloos? Nee, want u kocht bijna alle champagne van een populair merk op. Waardoor Appie’s klanten voor dit merk dus wel naar uw shop toe moeten. Voor twee tientjes de fles. Oplichterij of gewoon slim ondernemersschap?
Hier moest ik aan denken toen ik zaterdag 18 januari naar Vara’s Kassa zat te kijken. Aan tafel: een webshopondernemer die concertkaartjes doorverkoopt en enkele politici. ‘Hoe komt u aan die kaartjes? Zeg op! En waarom vertelt u niet eerlijk voor hoeveel u ze inkoopt? Is 100 procent winst niet onbeschoft?’
Enfin, een soort volkstribunaal. Maar de vrije jongen liet zich niet intimideren: ‘Wat gaat u dat allemaal aan? Ga liever iets nuttigs doen’
Ziet u het al voor u? Politici die u, als wijnhandelaar, publiekelijk afschilderen als een oplichter omdat u weet waar u de mosterd moet halen? En dat ze ook nog eens van u eisen om dat adresje op uw shop te publiceren, inclusief uw inkoopprijzen? En dat u erbij moet zetten dat het elders (lees: in de partijwinkels) ook te koop is?
Het moet niet gekker worden. En toch is dat wat er tijdens die uitzending gebeurde. ‘Flessentrekkerij! We stellen Kamervragen. We halen de staatssecretaris erbij!, riepen de politici om het hardst.
Nou begrijp ik wel: het is niet leuk als je een concertkaartje gekocht hebt waarvan de oorspronkelijke prijs minder dan de helft was. Maar als dat het criterium is, dan kan ik nog wel een miljoen webshops bedenken die ook staatsgevaarlijk zijn.
Inmiddels heeft de SP de zaak aangekaart bij de minister. ‘Er is sprake van misleiding of oplichting.’ Ik denk dan: als een webshop zich daar schuldig aan maakt, dan stap je toch naar de politie? Of naar de NMA? Of wat tegenwoordig ook kan, naar de ConsumentenAutoriteit? Maar die concludeerde al meteen: handel is handel. De consument moet niet kopen, hij mag. En nu willen die politici dus niet alleen de kaartjesshop aanpakken, maar ook meteen maar de ConsumentenAutoriteit. Ik vrees dat als de minister niet meewerkt, er excommunicatie of werkkamp dreigt.
En waar hebben we eigenlijk ’t over: een kaartjes-webshop! Alsof er een Universeel Recht op Kaartjes bestaat. Maar het is kennelijk electoraal interessant: inspelen op onvrede. Door vaak dezelfde politici, die vooraan zitten tijdens concerten en wedstrijden. Dankzij sponsors die de kaartjes opkochten.
Dat de politiek zich met webwinkelen bemoeit: oké, zolang het over de spelregels gaat. Maar bemoeienis met onze handel? Liever niet. Want voordat u het weet mag u geen champagne meer slijten. Omdat u ook zo slim was om een flinke voorraad op te kopen.
Had inderdaad precies dezelfde reactie: Als je dus slim bent en goed inkoopt en de weg weet dan wordt je in Nederland bestraft. Prettig dat je dit ook publiek maakt, als tegenwicht want ik vond de politici inderdaad erg eenzijdig.
De zaak ligt m.i. iets genuanceerder. De politiek zou bijvoorbeeld kunnen protesteren omdat de overheid zelf een bijdrage levert om de prijs juist laag te houden (een popconcert in Paradiso, of een opera-concert bijvoorbeeld). Niet iedere koper-verkoper-relatie hoeft direct uitgeleverd te worden aan de wetten van de vrije markt. De overheid kan daarin sturen, en doet dat gelukkig soms ook. Dan zou diezelfde politiek zijn beklag beter kunnen doen bij de verkoper van de kaartjes die zijn hele handel aan één partij doorverkoopt. Als artiest zou ik ook niet willen dat al mijn kaartjes voor een veelvoud van de oorspronkeleijke prijs bij de fans terecht komen. Zoiets is overigens wel op te vangen, want bij belangrijke voetbalwedstrijden kan ook worden voorkomen dat opkopers massaal voor 'woekerprijzen' gaan aanbieden. Geeft alleen wat meer rompslomp.
Frans: je argument gaat voor veel dingen op, bijvoorbeeld voor premie-A woningen. Met met inachtneming van een wachttijd, kun je die goed doorverkopen. Niet zelden voor het dubbele, net als die kaartjes. Als men daar in Kassa tegen fulmineerde begreep ik dat. Maar ticket-shops?
Tis gewoon slim ondernemen, handel is handel..... En mbt de politiek..Links lullen rechts vullen...geen 1 uitgezonderd!
Ik zou er bijna een allergie van krijgen tegen tomaten.... Is toch 'gewoon' vraag en aanbod? Slim gespeeld!
@ Marloes, Brrrr, jij bent de reden waarom ik bang ben voor referenda, nee hoor dit was geen gevalletje 'gewoon vraag en aanbod'. Begrijp me goed hoor: Ik ben voor vrij ondernemerschap, tegen regeltjes, maar vind dat de overheid zich best mag bemoeien met het tegengaan van woekeren.
Als iemand 2 tientjes voor een fles wijn neer wil tellen, dan gaat deze er vast niet dood aan.