De Europese Commissie, het Europees parlement en de EU-lidstaten hebben afgelopen nacht een akkoord bereikt over geoblocking: vanaf volgend jaar kerst treedt een verbod in werking op elke vorm van onderscheid tussen klanten met verschillende nationaliteiten.
Webwinkeliers mogen daardoor klanten uit andere EU-landen niet langer anders behandelen dan klanten uit eigen land. Wel geldt de belangrijke uitzondering dat er geen leververplichting bestaat voor landen waar ondernemers normaliter niet verkopen. Afgezien daarvan mogen EU-consumenten geen hinder ondervinden bij het kopen in buitenlandse webshops door bijvoorbeeld een verplichte betaalmethode, prijsdiscriminatie of botweg een nee-verkoop.
Tickets en services
Ook elektronische diensten, het online kopen van tickets en het gebruikmaken van huurservices, bijvoorbeeld van een auto, vallen onder de nieuwe regelgeving. Zo kunnen Nederlandse consumenten vanaf de intrede ervan kaarten voor Euro Disney bestellen op Franse websites, zonder met een hogere ticketprijs geconfronteerd te worden dan voor Fransen het geval is.
Eind 2018
Tijdens de onderhandelingen, waarin de Europese Raad van Ministers een jaar geleden al overeenstemming bereikte, werd nog gecommuniceerd dat het wetsvoorstel direct in werking zou treden; dat moment is bij deze opgeschoven naar eind 2018. Thuiswinkel.org verwacht dat de nieuwe regels positieve effecten meebrengen voor webwinkeliers.
Digital Single Market
De inperking van geoblocking is onderdeel van het streven van de Europese Unie naar een 'Digital Single Market', waarbij grenzen op digitaal vlak in Europa verdwijnen. Een ander aspect van dat concept betreft de dataregelgeving, zoals de cookiewet, die door Brussel ook een hervorming opgelegd krijgt.
Bescherming digitale content-kopers
Naast het geoblocking-verbod publiceerde de EU vandaag een ander besluit om consumenten van webwinkels te beschermen: zij krijgen meer rechten wanneer gefraudeerd wordt met online verkregen digitale content, zoals films, muziek, apps en spellen. Kan een aanbieder daarvan een lopend conflict niet naar tevredenheid van zijn klant oplossen, dan mag die het verkoopcontract ontbinden.
Gaat dit artikel enkel over verkoop naar consumenten (B2C) of gelden deze regels nu ook voor verkoop aan professionelen (B2B)? En wat met de verzendkosten? Een pakket verzenden naar bepaalde EU-lidstaten kost soms een veelvoud dan een nationale zending. Mogen die hogere kosten dan wel nog gewoon aangerekend worden in de checkout? Anders is het discriminatie voor de webwinkelier want die zijn kosten stijgen wel (fors- en zou dit niet mogen doorrekenen aangezien de wetgeving nu zegt dat de productprijzen gelijk moeten zijn.
Waar bemoeien ze zich mee! Ik wil zelf bepalen of ik iets wel of niet naar een bepaald land wil verzenden. Ik wil zelf bepalen of ik de kosten van CreditCard gebruik niet in mijn prijzen wil verwerken. Het wordt hoe langer hoe gekker in het EU gebeuren. Je mag alleen nog maar met zijn allen hetzelfde dansje dansen of anders ga je maar naar huis! Belachelijk!
Beste Fabio, Natuurlijk mag je een andere prijs rekenen voor de verzending. Dit zou toch al te gek zijn dat je voor hetzelfde geld naar bv. Portugal moet versturen, wat al vlug 30 meer kost dan een nationaal pakket. Gebeurt trouwens nu al. @ webwinkelier: Niet alleen roepen, maar ook lezen. Ik citeer: Wel geldt de belangrijke uitzondering dat er geen leververplichting bestaat voor landen waar ondernemers normaliter niet verkopen
Tot die tijd en na die tijd zijn er altijd mogelijkheden zelf of via een partner locaal je post en pakketten aan te bieden. Dat levert soms hogere snelheid van levering en -retouren plus lagere verzendkosten. Daarmee kun je beter concurreren met locale shops en het verdienmodel richting cross-border-klanten wordt verbeterd. Dit is echt niet alleen maar het geval bij bulkvolumes. Voor een Nederlandse shop is er meer te winnen; onze markt is relatief klein!
@Dirk van Noten en Webwinkelier, ik was ook even in verwarring door de toevoeging in die "of botweg een nee-verkoop." Wat bedoelt de auteur of de wet hiermee als je blijkbaar geen leveringsverplichting hebt? En in hoeverre zijn deze nieuwe regels van toepassing op anti-fraude regels voor bijvoorbeeld credit-card betalingen. Daar is het toch heel gebruikelijk om een check te doen op land van uitgifte en land van gebruik bijvoorbeeld. In het concept zoals Thuiswinkel communiceert staat nog: "Er worden waarborgen geboden die de vrijheid van ondernemers om betaalmiddelen naar eigen keuze aan te bieden respecteren en die het risico op fraude of niet-betaling beperken." Maar zoals het hierboven is beschreven moet ik maak ik op dat je ook dat niet meer mag doen? Hoewel ik de voordelen ook zie begrijp ik echter niet zo goed waarom deze wet verbied een prijsonderscheid te maken tussen landen. Een product verkopen in de soms oververzadigde markt zoals Nederland is nou eenmaal veel duurder dan hetzelfde product verkopen in een markt als Roemenië. Maar daar mogen de Roemenen nu dus niet meer van profiteren.