Product placement wint online terrein

Op YouTube is niets meer wat het lijkt, aldus BNR gisteren in zijn rubriek 'Internet Vandaag'. Oorzaak: investeringen in product placement, een reclamevorm die steeds meer wordt ingezet door bedrijven.

Bij product placement betalen adverteerders om hun product of dienst op een natuurlijke wijze onder de aandacht te brengen van het publiek.

Sluikreclame
Product placement is zeker geen nieuwe reclamevorm. Vroeger werd dit sluikreclame genoemd en toegepast in films en programma’s. Anno nu zijn er veel meer mogelijkheden om product placement gerichter toe te passen, zodat specifieke doelgroepen worden bereikt. Goed toegepast krijg je als consument dus voor jou steeds relevantere reclames te zien. Als consument ben ik daar zelfs voorstander van.

Enkele jaren geleden gebruikte RTL 4 product placement in uitzendingen van Goede Tijden, Slechte Tijden (GTST). RTL vermeldde dit aan het begin van het programma met de letters ‘pp’ en kort de boodschap ‘Dit programma bevat product placement’.

YouTube-sterren
Het voorbeeld dat BNR gisteren aanhaalde was dat van Ambrosia Malbrough (foto), een willekeurige YouTube-ster met een aanzienlijk bereik van zo’n 100.000 volgers. Zij maakt allerlei filmpjes over zaken als mode, make-up, films, muziek en lifestyle. Hiermee verdient ze geld. Ze ontvangt van YouTube ongeveer de helft van de inkomsten van de reclames rondom haar filmpje. De andere helft gaat voor een groot deel naar Google, de eigenaar van YouTube. Product placement biedt voor (video-)bloggers als Ambrosia Malbrough de mogelijkheid om nog extra inkomsten te genereren. Want Ambrosia kan zich door bedrijven laten betalen voor het promoten van een product, dienst of merk onder haar volgers.

Is dat nou erg?
Als het beeld wordt geschetst dat je naar een onafhankelijke videoblogger kijkt die toevallig positief is over een bepaald product, vind ik het misleidend als hij hiervoor is ingehuurd. Wanneer een bekend persoon of gewoon iemand waarmee de doelgroep zich kan identificeren duidelijk maakt fan te zijn van een product en/of merk en daar ook écht achter staat, vind ik dit een verstandige en goede vorm van reclame maken.

Reclamecode Social Media (RSM)
Op 1 januari 2014 trad de Reclamecode Social Media (RSM) in werking. Het komt er op neer dat reclame niet misleidend mag zijn en, daaruit voortvloeiend, dat reclame als zodanig herkenbaar moet zijn. Juist in social media is vaak volstrekt onduidelijk dat bedrijven voor een bericht hebben betaald. Daarbij gaat het niet alleen om productsponsoring door bekende Nederlanders via Twitter of Instagram, maar ook om blogs of fora met product reviews door consumenten die daarvoor in geld of in natura zijn beloond. De RSM maakt een begin met het reguleren van social media marketing en ze draagt daarmee bij aan de transparantie van ‘word of mouth’ reclame via internet.

Zelfregulering
Ik geloof dat als je niet eerlijk en transparant bent, en dus niet vermeldt dat je ook een (zakelijke) relatie hebt met het merk dat je promoot, je uiteindelijk door de mand valt. In het voorbeeld van Ambrosia betekent dit dat als zij niet echt fan is van wat ze promoot dit ooit duidelijk wordt en ervoor zorgt dat zij zelf en haar videoblogs ongeloofwaardig worden. Met als gevolg dat ze (veel) volgers verliest en daarmee haar extra inkomstenbron.

Natuurlijk voelt de wetgever zich geroepen consumenten te ‘beschermen’. Maar een beetje meer verantwoordelijkheidsbesef van de consument zelf kan geen kwaad; mensen kiezen er uiteindelijk zelf voor om een product of dienst te kopen en fan te worden van een bepaald merk.

Om helemaal transparant te zijn vermeld ik graag dat ik voor dit blog geen enkele vergoeding heb ontvangen van enig merk of instantie!