Moeten we niet meedenken over buurtlogistiek?

Nooit eerder stonden er zoveel nieuwe woonwijken in de steigers. Dat moeten vitale buurten worden met een goede balans tussen werken, wonen en ontspannen. Autoluwe buurten waar veilig en gezond lopen en fietsen de norm zijn. We gaan auto’s delen en vaker met het openbaar vervoer. Met veel waardevolle openbare ruimte.

Architecten en projectontwikkelaars presenteren mooie ‘artist impressions’ van hun nieuwe woonwijken. Schattige jonge stelletjes hand in hand. Opa zit op een bankje en geniet van de kinderen die onbezorgd op straat spelen. Altijd schijnt de zon. Maar op dit plaatjes ontbreekt steevast iets… de vele bestelauto's voor de bevoorrading.

Zero-emissie is een 'no-brainer'

In zo'n autoluwe woonwijk met, laten we eens zeggen, 3.000 woningen, komen elke dag zes tot tien bestelauto’s 400 pakjes brengen. Die bezorgen in een moeite door ook de bestellingen van de senioren in de buurt, die dankzij de thuiszorg thuis kunnen blijven wonen. Met de groei in online levensmiddelen komen er dagelijks 12 tot 24 voertuigen van Picnic, Albert Heijn en Jumbo. Slimme bedrijven komen met lichte, elektrische voertuigen. Anderen zijn alleen nog maar welkom met een schone, elektrische bestelauto of, liever nog, een vrachtfiets. Zero-emissie voor nieuwe woonwijken is een ‘no-brainer’. Valt dus allemaal wel mee.

Hoezo autoluw?

De supermarkten, horeca en kantoren in die gemengde woonbuurten krijgen ook elke dag tien tot twintig vrachtvoertuigen voor de deur. Afval? Ook. Net zoals nog eens zoveel vrachtbewegingen - een ongeluk zit in een kleine dood hoekje. Met stip op nummer een staan de servicebusjes van de loodgieter, verwarmingsmonteur, schilder, Miele-reparateur, keukenbouwer, domotica-expert en thuiszorgmedewerkers. Elke dag komen er 100 tot 150 servicelogistieke bestelauto’s naar die woonwijk. Hoezo autoluw? Waar moeten die straks allemaal parkeren als ze hun werk doen? Toch niet voor de deur?

Tot overmaat van ramp maken ’s avonds tussen 6 en 9 uur 200 tot 300 maaltijdbezorgers op hun scooters en fietsen de buurt onveilig. Houd de kinderen dan maar binnen!

Dode hoek

Al die voertuigen, scooters en bezorgfietsen ontbreken in de mooie plaatjes van de architecten en projectontwikkelaars. De buurtlogistiek zit in hun dode hoek. Bij nieuwe woonwijken moet al bij het ontwerp worden nagedacht over de ruimte die de bevoorrading nodig heeft.

Hoe kan de inrichting licht elektrische voertuigen stimuleren? Zijn kleine hubs aan de rand van de buurt nodig voor overslag? Met welke verkeersmaatregelen kan de gebiedsbeheerder onnodige bestelauto’s buiten de deur houden? Moet de woonwijk zero-emissie of scootervrij worden? Wat kunnen sociale distributienetwerken betekenen? En, niet in de laatste plaats: hoe kunnen we consumenten met bijvoorbeeld avondbezorging, afhaalpunten en kluizenwanden beter van dienst zijn? Vragen waarover gebiedsontwikkelaars in het verleden - te laat - gingen nadenken.

De nieuwe woonwijken zijn een kans voor professionals om de bevoorrading slim in te richten voor een vitale woonwijk waarin de openbare ruimte uitnodigt tot gezond bewegen en contact met buurtgenoten.