Wat brengt Uber Eats?

Nederlanders bestellen op weekbasis gemiddeld anderhalve maaltijd online. ‘Nog 19,5 te winnen dus’, vindt Uber Eats, dat het liefst driemaal daags bij de consument op de stoep staat met vers bereid voedsel. De maaltijdbezorger is van plan zijn aanwezigheid in ons land het komende jaar stevig uit te breiden. Hoe zoekt het bedrijf zijn weg naar de Nederlandse eettafels? Twinkle sprak met general manager Aukeline Tolman.

Uber Eats is inmiddels zo’n twee jaar actief in zeven steden in Nederland. Voor het einde van deze zomer moeten daar nog vier steden aan toegevoegd zijn, te beginnen met Delft. ‘We zijn een relatief nieuwe speler op een al langer bestaande bezorgmarkt’, positioneert Tolman de bezorgdienst. Uitbreiding vindt in geografisch opzicht plaats, maar ook via het aansluiten van zoveel mogelijk nieuwe restaurants.

Driezijdig en datagedreven

‘We krijgen vaak de vraag: hoe kunnen wij nou het verschil maken ten opzichte van sommige bestaande spelers die hier al meer dan vijftien jaar actief zijn? Het antwoord daarop is tweeledig. Ten eerste werken we met een driezijdige marktplaats, waar we consumenten, restaurants én bezorgers aan elkaar verbinden. Daarnaast zijn we een techbedrijf in hart en nieren. Uber Eats, maar ook Uber zelf, is sterk datagedreven. In eerste instantie zetten we inzichten uit onze dataverzameling in voor persoonsvervoer, nu breiden we dat met Uber Eats uit naar de food delivery industrie. Zo geven we restauranteigenaren toegang tot een eigen dashboard waarin ze tot in detail allerlei factoren kunnen bestuderen, van feedback van klanten tot aan de temperatuur van etenswaren. We gebruiken inzichten ook om nieuwe concepten te ontwikkelen. Zo was er een horeca-uitbater die weinig sushi verkocht. Op basis van verkoopgegevens concluderen wij dat poké bowls, die ongeveer dezelfde ingrediënten bevatten, erg gewild zijn. Nu runt hij een succesvol online poké bowl-restaurant.’

Het nieuwe restaurant

Wie de consument zoveel mogelijk wil ontzorgen bij de bereiding van dagelijkse maaltijden, zal met meer op de proppen moeten komen dan alleen fastfood. Door de bezorgmarkt te ontsluiten voor restaurants die niet op eigen kracht kunnen of willen toetreden, denkt Uber Eats zijn positie in onze markt te verstevigen. ‘Ons businessmodel houdt in dat we de bezorging uit handen van restaurants nemen, anders dan het traditionele model waarin het zelf bezorgt. Dat was jarenlang het enige model in de markt. Het ontzorgen van de restaurants betekent dat zij de focus kunnen leggen op waar zij goed in zijn, namelijk het bereiden van eten. Het betekent ook dat we een heel nieuw segment aanboren: grote partijen zoals McDonald’s die de handschoen zelf niet wilden oppakken, maar ook kleine lokale restaurants die dat niet konden opbrengen en nu voor het eerst aan maaltijdbezorgingen verdienen.’

Die beweging in het bezorglandschap leidt volgens Tolman tot een nieuw soort restaurant: de virtuele variant, de zogenoemde ‘dark kitchens’. ‘Je ziet tegenwoordig dat er meer hoge-kwaliteitrestaurants bijkomen en dat er steeds meer spelers komen die hun bedrijf op online bestellingen hebben ingericht. Ze runnen lang niet altijd meer een fysieke locatie. Denk bijvoorbeeld aan Bright Kitchens, een initiatief van Rens Bekkers. Hij heeft een ruimte gehuurd, is daarin een keuken gestart – hij werkt anders dan gebruikelijk is in het traditionele restaurantmodel; hij verkoopt online vanuit een fysieke locatie en runt zeven restaurants naast elkaar vanuit één keuken. In dat nieuwe, dynamische model kan hij voortdurend optimaliseren aan de hand van feedback, nieuwe concepten testen, inzichten delen. Door dit soort initiatieven groeit het keuzepalet voor de consument: niet alleen meer Chinees en pizza, maar ook allerlei andere opties. Dat past goed bij onze missie, want wij denken dat eten bestellen geen uitzonderingsgelegenheid hoeft te zijn, maar iets wat mensen dagelijks kunnen doen. Dat kan alleen als er genoeg variëteit is: naast het ongezondere eten ook alledaagse maaltijden.’

Platform

Hoewel Uber Eats tot voor kort uitsluitend werkte met eigen bezorgers, kondigde het bedrijf onlangs versoepeling van dat beleid aan: binnenkort kunnen ook restaurants die zelf maaltijden afleveren, aan het platform deelnemen. Tolman: ‘Het gaat nog om een kleinschalige pilot, waar we de komende maanden verder mee aan het werk gaan. Later dit jaar zal die verder uitgebreid worden, afhankelijk van de pilotresultaten. Uber Eats is een platform, we streven er uiteindelijk naar dat er in de toekomst meer typen gerechten te bestellen zijn dan alleen bereide maaltijden. Op dit moment liggen er voor ons nog veel kansen bij bestaande en nieuwe restaurants, maar we kijken bijvoorbeeld zeker naar maaltijdboxen. Die staan nu nog niet op de planning, niet dit jaar althans.’ Het bedrijf kijkt ook naar samenwerkingen met retailers: zo hield het vorig jaar een same day delivery-proef met Nestlé in België. ‘Er vindt een groei in de bezorgmarkt plaats: niet alleen in het restaurantsegment, maar ook op de boodschappenmarkt. Veel bedrijven zijn bezig om te bedenken hoe ze daar optimaal gebruik van kunnen maken. We voeren gesprekken met allerlei partijen om te kijken hoe we kunnen helpen om die kansen te benutten.’

Tot die tijd zoekt Uber Eats zijn heil bij uitbreiding van het aantal bezorgmomenten. ‘We zien dat er steeds meer ontbijtjes en lunches besteld worden, drie keer zoveel als een jaar geleden. Om die trend door te zetten, moet het beschikbare assortiment flink uitgebreid worden en moet maaltijdbezorging ook betaalbaarder worden, om te kunnen concurreren met de supermarkt. Dat kan bijvoorbeeld door de bezorging efficiënter in te delen. In grotere steden zijn mensen steeds drukker en kiezen ze er bovendien voor hun tijd te besteden aan andere dan huishoudelijke zaken. Eten thuis leveren biedt mensen de ruimte daar niet meer over te hoeven nadenken.’