Je uitgaven als bron van gesprek

'Wat als je jouw creditcardtransacties kunt delen met je vrienden?' Die vraag stelde PayPal tijdens een presentatie bij ons op kantoor. Mijn collega's vroegen zich direct af of je dit wel zou willen. Toen ik aangaf dat al te doen, begreep eerst niemand dat.

Blippy.com
Ik gebruik al enige tijd Blippy.com. Een service waarbij je accounts van een aantal webshops (bijvoorbeeld Amazon.com en Threadless.com), Pay Pal en je creditcard kunt koppelen aan een Twitter-achtige 'stream'. Mijn uitgaven worden, mits ik dat toe sta, publiekelijk gepubliceerd en ik kan een review schrijven over het aangekochte product. Ik kan net zoals bij Twitter mensen vrij volgen, anderen kunnen mij volgen en daarmee mijn uitgaven.

Waarom ik Blippy.com gebruik?
De like-button, aanbevelingen op Facebook en het inchecken met Foursquare (of andere varianten van location based services) zijn leuk om nieuwe zaken te ontdekken, maar het wil niet per definitie zeggen dat de betreffende contactpersoon ook daadwerkelijk ervaring heeft met het product, dienst of winkel. Met een dienst als Blippy.com heb je die zekerheid wel. Je kunt iemand verzoeken om een review over een specifiek product te schrijven of je kunt zoeken naar dat specifieke product om reviews en gebruikerservaringen te achterhalen.

In plaats van een review alleen te lezen, kun je de dialoog met de koper aangaan, iets wat bij de meeste webshops ontbreekt. Daarnaast kun je de reviews van webshops niet altijd zomaar vertrouwen; door gesponsorde of ingekochte reviews verliest dit hulpmiddel steeds vaker haar objectiviteit. 

Privacy?
Uiteraard is privacy een belangrijk aspect en wil je zelf de controle hebben over wat je exact deelt. De aankopen die ik deel, applicaties en boeken, zijn vooralsnog niet heel spannend. De data die Blippy.com van mij heeft zijn dat wel. Een volgende stap zou bijvoorbeeld zijn dat ze aanbevelingen op basis van mijn aankoopgedrag doen. In tegenstelling tot webshops beschikt Blippy.com over een veel bredere set van data. De gegevens komen immers vanuit meerdere bronnen. Omgang met deze data (en wat dacht je van accountinformatie?) vereist veel vertrouwen.

Eerder heeft Nike maar onder andere ook Runkeeper bewezen dat 'your heartbeat as a conversation' zeer succesvol kan zijn. Rondom hardlopen en sporten ontstaan inmiddels zeer grote communities met veel sociale interactie. Waarom zou dat rond aankopen niet kunnen?