Journalist wordt webwinkelier - deel 9

Bart Nagel, al enkele jaren als freelance journalist aan Twinkle verbonden, springt in het diepe. Hij wordt webwinkelier. Hij gaat online leren tassen verkopen vanuit zijn boerenhuis op het Canadese platteland. Zijn markt wordt Noord-Amerika. In Twinkle doet  verslag van zijn vorderingen.

Tekst: Bart Nagel

Ik heb vorige week mijn aanvraag ingediend om bij het Canadese bedrijf PsiGate klant te mogen worden. PsiGate faciliteert internetbetalingen hier in Canada en voor zuiderbuur Verenigde Staten. Aangezien ik door mijn woonlocatie niet onder gangbare voorwaarden klant kon worden bij een Nederlandse aanbieder, heb ik mijn heil dichter bij huis moeten zoeken. PsiGate zit niet ver van me vandaan. Internettechnisch niet heel relevant, maar toch. Zakenpartners kunnen het best niet al te ver zitten, vind ik. Je moet erheen kunnen. Het bedrijf rekent heel gemiddelde tarieven. Eenmalig betaal ik 99 Canadese dollars aan set-up fee en maandelijks ben ik bijna 30 dollar aan abonnementsgeld kwijt. Daarbovenop rekenen Visa en Mastercard nog, pak ‘m beet, drie procent van de waarde van elke transactie.

Papieren rompslomp
Zo’n aanvraag indienen, dat doet me toch weer de wenkbrauwen fronzen. Ik krijg een invulformulier toegestuurd, moet een blanco cheque meesturen plus een kopie van mijn business registration, de Canadese variant van de KvK-inschrijving. Prima, ik kijk er niet van op hier. Altijd maar dat papier ophoesten. Nu weet ik natuurlijk niet hoe dat in Nederland moet, maar eigenlijk vind ik die papierstroom voor het opzetten van zo’n online-transactiestroom vreselijk omslachtig. En waarom is dat eigenlijk nodig ook? Ik heb het idee dat het anders kan. Maar niet in Canada, het land waar cheques uitschrijven net zo gewoon is al een creditcardbetaling. Kun je je voorstellen dat je een cheque uit je chequeboekje scheurt, er met grote letters VOID opschrijft en dat vervolgens opstuurt naar de instantie waar je graag klant wil worden? Dat is hier dus de normaalste gang van zaken.

eBay-winkel erbij
Hoe dan ook, online-betalingen zitten in de pijplijn en zodra dat is goedgekeurd kan ik verder met de website. Ondertussen wil ik ervaring opdoen met online verkopen en dit weekend schoot het me ineens te binnen: waarom open ik niet gewoon een winkel op eBay? Dat speelde zo een paar dagen door mijn hoofd en ik werd er eigenlijk steeds enthousiaster over. Ik zie alleen maar voordelen! Het geeft me ervaring met online verkopen, het is een ander kanaal die de webwinkel niet in de weg zit, geen gedoe met betalingen want PayPal is er ontzettend populair en het is een plek waar dagelijks miljoenen potentiële kopers rondneuzen.

Fluitje van een cent
Dus hop, naar de eBay-site en aan de slag. Eens zien of ik ook hier een blanco cheque moet sturen ;-). Het openen van een seler-account bij eBay is een fluitje van een cent. Je vliegt erdoorheen. Terloops vreet ik info en allerlei artikelen die er ter beschikking staan voor (aanstaande) verkopers. Ik maak een account aan, kies voor PayPal als mijn betalingswijze, laat me even bellen om een pincode te krijgen zodat eBay weet dat ik inderdaad ik ben en nog geen tien minuten later ben ik mijn eerste product aan het uploaden. Nu weet ik dat er meer tassen van Adrian Klis te koop staan op eBay. Dat ontdekte ik toen ik me aan het oriënteren was op mogelijk te verkopen spullen. Dus ik doe een search op Adrian Klis en vind 19 tassen. Maar nog geen enkele uit de nieuwe collectie die ik ga verkopen. Ik zie mijn kans schoon en ga voor vijf producten uit de collectie die ik heb. De eerste vijf zijn namelijk gratis en dat lijkt me een mooie test.

Juiste instellingen zien te vinden
Nu wordt het wel even tricky natuurlijk. Goed opletten want ik wil niet dat een tas van 200 dollar voor de helft de deur uitvliegt. Ik lees me een ongeluk over de mogelijke manieren van verkopen. Eigenlijk wil ik niet zozeer meedoen aan het veiling-verkopen, maar meer gebruik maken van het platform tegen vaste prijzen. Die optie is er, maar het is even zoeken. Verder blijkt het moeilijk aan te geven dat de prijzen die ik reken in Canadese valuta gelezen moeten worden (en dat is minder dan de Amerikaanse dollar) zodat bij potentiële kopers een belletje gaat rinkelen dat er een mogelijke deal te halen is. Los daarvan is het hele systeem nogal US-georiënteerd. Ik moet nog uitvogelen hoe ik het zodanig krijg ingesteld dat het snapt dat ik vanuit Canada verzend, maar louter naar Canada en de VS verstuur. Of beter gezegd, laat versturen. Want zodra een order binnen is, gaat er een e-mail naar Ad en mag hij het afhandelen. Morgen even helpdesken met de eBayers en voor het weekend staan mijn tassies online.

Ben benieuwd! Volgend nummer rapporteer ik mijn eerste eBay-ervaringen.

Dit artikel verscheen eerder in Twinkle nummer 9-2009.

In eerdere edities van Twinkle leest u, steeds onder de noemer 'Journalist wordt webwinkelier', meer webwinkelervaringen van Bart Nagel.