Deze week riep de Minister van Financiën Wopke Hoekstra webwinkeliers op om problematische schulden onder klanten terug te dringen. Een nobel streven om kwetsbare mensen tegen zichzelf te beschermen en daarmee veel problemen te voorkomen.
De minister vraagt allereerst webwinkels zelf initiatief te tonen om het kopen op de pof minder aantrekkelijk te maken. Door deze oproep lijkt het of webwinkeliers er massaal voor kiezen om over de rug van kwetsbare mensen grof geld te verdienen. Niets is minder waar. In de praktijk zie ik maar een handjevol webwinkels gespreid betalen-methodes aanbieden.
Achteraf betalen: achterstand wordt norm
Ook voelt deze oproep voor mij wat dubbel. In de praktijk zijn Nederlandse webwinkels namelijk verplicht om minimaal één achteraf-betaalmethode aan te bieden. Daarmee wordt op de pof kopen dus juist gestimuleerd en genormaliseerd. Hoewel het volledige bedrag bij deze betaalmethodes toch op korte termijn voldaan moet worden, is hier ook een groot risico van betalingsachterstanden en schulden. Op het moment van bestellen hoeft de consument immers niet het benodigde bedrag paraat te hebben.
Ik kaats de bal dan ook graag terug naar de minister en vraag hem namens mijzelf en 5.600 bij WebwinkelKeur aangesloten webwinkels om allereerst de achteraf-betalingsverplichting voor webwinkels te schrappen. Daarmee geef je een duidelijk signaal af dat direct betalen de norm is en voorkom je het plaatsen van aankopen die een consument achteraf niet blijkt te kunnen betalen.
Problematische schulden kosten iedereen geld, degene die op hun geld wachten en het niet terug krijgen het meest. De stelling dat problematische schulden geld opleveren is dus krom, het kost geld. Ik ben blij met incassoburo's die optreden als een soort financiële politie als iemand niet betaalt. Zonder sancties zou men nooit betalen. Bijvoorbeeld bol.com is groot geworden door de service component van achteraf betalen, wat niks te maken heeft met te weinig saldo op je rekening hebben. Mensen met te weinig geld worden geblokt door creditchecks, aangezien anders iedereen schade ondervindt. Het concept van eerst zien, dan betalen geldt als een service tool en heeft weinig te maken met je banksaldo.
@Hendrik Bedankt voor je reactie. Ik denk dat we het grotendeels eens zijn. Ik wil ook niet suggereren dat achteraf betaal partijen winst willen maken op mensen die hun bestelling niet blijken te kunnen betalen. Wel dat er mensen zijn die het geld niet hebben en toch iets bestellen (of het geld wel hebben en gewoon niet betalen). Dat is niet goed voor de webwinkelier en niet voor de klant.
Ik vind dat een webwinkelier zelf zou moeten kunnen kiezen of hij een achteraf betaalmethode aanbied of niet. Het is een service. In andere Europese landen is het immers ook niet verplicht.
Ik ben dus niet principieel tegen deze betaalmethodes. Zelf denk ik dat het een prima service tool is. Maar laten we de keuze aan de ondernemer laten...
Achteraf betalen en kopen op afbetaling zijn twee totaal verschillende zaken. Uiteraard wordt alleen het kopen op afbetaling geregistreerd bij BKR. Om de achterstanden die ontstaan bij het kopen op afbetalen te gebruiken voor een pleidooi voor het afschaffen van de verplichting om een achteraf betaaloptie aan te bieden is een volkomen kromme redenering en daarnaast zeer klantonvriendelijk. In welk onderzoek is vastgesteld dat achteraf betalen een groot risico op betalingsachterstanden en schulden tot gevolg heeft? Door klanten te dwingen vooruit te betalen worden de risicos van niet leveren, verkeerd leveren, verkeerd bezorgen, etc. volledig op de consument afgewenteld. Om nog maar te zwijgen van terugbetalingen in geval van retouren, waarvan bekend is dat veel webwinkeliers zich niet aan de regels houden, waardoor consumenten te lang moeten wachten op hun geld of het simpelweg niet terugkrijgen. Achteraf betalen zou de standaard moeten zijn voor webwinkels, uit oogpunt van klantvriendelijkheid. Het maakt het online kopen voor consumenten laagdrempeliger en biedt dus ook omzetkansen voor webwinkels. Ergens in het economisch verkeer ontstaat altijd een betalingsrisico. Dat vooruitbetalen door het gemak van iDeal gangbaar is geworden in Nederland, bezorgt webwinkeliers (die zelf op rekening geleverd krijgen van leveranciers) nu al een 'easy ride'. Dit verder te institutionaliseren door te pleiten voor de afschaffing van de wettelijke verplichting om een achteraf betaaloptie aan te bieden, is echt een volkomen verkeerde insteek.
@Ed Je hebt helemaal gelijk dat het om 2 echt verschillende zaken gaat. Het is eigenlijk een aparte discussie, maar toch kreeg ik van de oproep van de minister een dubbel gevoel. Hij roept toch op om het niet de norm te maken om consumptie goederen op de pof te kopen. Gezien de stap van achteraf betalen klein is naar een betaalmethode als "in3keer" (van achterafbetaalpartij Capayable) naar gespreid betalen, is het toch opvallend dat de overheid webwinkels praktisch verplicht om zulke methodes aan te bieden.
Maar dat was eigenlijk de kapstok waar ik het verhaal aan ophang. In essentie vind ik gewoon dat een ondernemer vrij moet zijn om zijn betaalmethodes te kiezen. Als klant kun je dat prima van tevoren zien en inschatten waar je wilt kopen.
Dat webwinkels zich niet aan de regels zouden houden is natuurlijk een probleem op zich. De oplossing is daarbij niet achteraf betalen, maar zorgen dat webwinkels de regels kennen en zich er wel aan houden.
Tevens zijn er genoeg andere betaalmethodes die je verzekeren als Paypal, Creditcard, etc.
Verder is dit geen wetgeving bedoeld voor het kopen op afstand. Maar stamt het af van de tijd dat je een keuken ging kopen en daarbij een lange levertijd had en daarbij het risico deelde door 50% vooraf te betalen en 50% na levering.
Als laatste zou ik graag Europees dezelfde regels zien. Naar mijn weten zijn er vrijwel geen Europese landen waar dezelfde verplichting geldt (ik kan het mis hebben). Laten we de regels op e-commerce gebied Europees bepalen zodat er een gelijk speelveld is en cross-border verkopen eenvoudig(er) wordt.
Kortom, ja. Achteraf betalen heeft zeker meerwaarde, ik denk dat veel webwinkeliers ook zonder verplichting dit blijven aanbieden. Maar de webwinkelier zou zelf vrij moeten zijn om te kiezen welke betaalmethodes hij aanbied.
Ik ben het eens met het laten schrappen van de verplichting dat achterafbetalen mogelijk moet zijn. Zelf heb ik die mogelijkheid niet, in mijn webwinkel. Ben ik nu crimineel? Mijn webwinkel is een service naar mijn klanten en die van collega's om producten gemakkelijk te kunnen bestellen en thuis te laten bezorgen. Ik heb er geen tijd of energie voor over om achter onbetaalde rekeningen aan te (laten) gaan. Het kost wellicht omzet, maar daar was het me toch al niet in eerste instantie om te doen...
Kopen op afbetaling is een speciale tak van sport en daar zit ook een verdienmodel aan vast. Dat kan blijven zoals het is. Anders is het met met kopen en de wettelijke voorwaarde dat je de consument niet vooraf meer dan 50% van je nota te laten betalen. De achterliggende gedachte is dat de consument maar de helft van zijn geld kwijt is mocht de leverancier failliet gaan. Maar andersom geldt het ook; de leverancier/verkoper is ook de helft kwijt mocht koper failliet gaan of om een andere reden niet (willen) betalen. Van de verkoper wordt dan veelal verwacht dat hij dat risico maar moet verdisconteren in zijn prijsstelling; m.a.w. maak de verkoopprijs iets hoger om eventuele situaties van non-betaling te kunnen compenseren. En dat vind ik dan weer een belachelijke oplossing; waarom moeten al die mensen die altijd keurig betalen dan weer wat extra betalen voor die mensen die er een potje van maken en dus wel kopen maar niet -volledig- betalen.
Ik denk de meest eerlijke benadering zal zijn dat de koper vooraf het totale aankoopbedrag betaalt, dat wordt geparkeerd op een geheel onafhankelijke derden-rekening. Die vooruitbetaling zal dan nimmer een een failliete boedel kunnen vallen terwijl er niet is geleverd. Daar staat tegenover dat je wel zeker weet dat er iemand een aankoop heeft gedaan die ook daadwerkelijk over dat geld beschikt (en er ook al afstand vanheeft gedaan).