Structuur is achterhaald

Het fijne van content op het web is dat je de content niet hoeft te ordenen om iets (terug) te vinden. Geen alfabetische of categorische ordening. Zoals dat offline, bijvoorbeeld in een bibliotheek of winkelmagazijn, wel moet. Met de zoekmachine vind je alles terug.

Toch wordt er online vaak vastgehouden aan ordening, vooral bij webwinkels. Het maakt een productendatabase nodeloos ingewikkeld.

Labelen
Stel, je verkoopt 10 producten en je hebt in je navigatiemenu 3 afdelingen.
Omwille van de vindbaarheid wil je enkele producten op meerdere afdelingen tegelijk zetten. Je plakt de afdelingen daarom als een label aan het product:

Ordenen
Bij ordening plaats je de producten op een afdeling:

Bij ordenen moet je de producten dubbel plaatsen, wil je ze op meerdere afdelingen tegelijk laten zien. Bij ordenen krijg je daardoor meerdere urls voor hetzelfde product. Bij meerdere urls voor hetzelfde moet je een canonical tag instellen om duplicate content te vermijden. Bij ordenen wordt je database groter omdat producten er dubbel in staan. Omdat producten er dubbel instaan moet je een koppeling maken om de voorraad te synchroniseren.

Voordelen?
Deze nadelen spelen bij labelen niet. Voordelen van ordenen zie ik niet. Ordenen is offline, in je magazijn, noodzakelijk. Omdat je daar geen zoekmachine hebt die het product voor je vindt. Een webwinkel wil vaak meerdere sorteringsmogelijkheden aanbieden. Bijvoorbeeld op merk. Of seizoen. Bij labelen plak je het merk of seizoen aan het product vast. Bij ordenen komt er een aparte database bij …

Op het web hoef je producten kortom geen plaats in een bepaalde structuur mee te geven. Je laat ze liggen op de hoop en met een label tover je ze gesorteerd te voorschijn.


Foto: Portrait of businessman sitting at desk putting ducks in a row, Shutterstock