Behalve 14 kalenderdagen om aankopen te herroepen, krijgen Europese burgers 14 kalenderdagen de tijd om een product na de herroeping terug te zenden naar de verkoper. Daarmee kunnen webwinkeliers producten bijna een maand kwijt zijn.
Dat is het gevolg van nieuwe regels voor webwinkels waar het Europees Parlement gister mee heeft ingestemd. Uit de aangenomen Richtlijn Consumentenrechten: ‘De consument dient verplicht te worden de goederen terug te zenden binnen 14 dagen nadat hij de handelaar heeft medegedeeld dat hij de overeenkomst herroept.’
‘Geen plaats voor belangen webwinkels’
Hoewel deze regel geen onderwerp was van de brandbrief (pdf) die Thuiswinkel.org vorige maand met zeven andere Europese belangenverenigingen naar Brussel stuurde, is de retourtermijn van 14 dagen de organisatie wel een doorn in het oog. Directeur Wijnand Jongen schreef eerder in een blog-posting over dit onderdeel van de richtlijn: ‘Ook hier kiest de politiek voor versterking van de rechten van de consument. Er lijkt geen plaats lijkt te zijn voor belangen van webwinkels.’
Omdat de webwinkelier volgens de wet het aankoopbedrag ook binnen 14 dagen na het terugsturen moet hebben terugbetaald aan de consument, kan het zijn dat hij tijdelijk zijn product én zijn geld kwijt is.
Lobby
De lobby vanuit Europese webwinkeliers heeft wel opgeleverd dat klanten opdraaien voor retourkosten en niet (bij een bestelbedrag boven de 40 euro) de webwinkelier. Verder worden Europese webwinkeliers niet verplicht om te leveren aan shoppers in alle 27 lidstaten van de EU, een ander belangrijk punt voor de Europese belangenclubs.
Wassen neus
Ondertussen vindt Detailhandel Nederland dat Brussel niet ver genoeg gaat met de harmonisatie van Europese regels, meldt het FD. De organisatie doet het compromis af als een ‘wassen neus’, omdat de harmonisatie zich niet uitstrekt tot garantietermijnen- en voorwaarden. Dat zou volgens de winkeliers pas echt helpen om cross border shoppen te bevorderen.
Optioneel pakket
Detailhandel Nederland heeft zijn hoop gevestigd op een optioneel pakket dat de Europese Commisse ontwikkelt over grensoverschrijdende garanties. Dat pakket wordt niet algemeen geldend, maar kopers en verkopers kunnen samen afspreken dat ze zich aan gestelde garantieregels zullen houden.
De gehele gister aangenomen tekst vindt u via onderstaande link.
Al met al tevreden. De richtlijn lijkt een goede balans te houden tussen belangen van webwinkels en de rechten voor consumenten.
De lobby heeft wat energie gekost, maar dan hebben webwinkels ook wat. De schatting van Thuiswinkel.org was dat verplichte levering en de retourzendkosten Europese webwinkels bij elkaar 8 miljard euro hadden gekost.
Tja, dat van de 14 dagen retourzendtijd...daar kregen we de handen niet voor op elkaar kregen bij onze zusterclubs. Uiteindelijk is dat punt via een ander kanaal gespeeld. Spijtig dat het er toch ingekomen is. Dat gaat ergens geld kosten.
De 'wassen neus' kan ik mij goed voorstellen. De totale richtlijn heeft toch aan kracht ingeboet doordat voor andere onderwerpen geen maximale harmonisatie zal gelden.
Nu nog zorgen dat de Nederland de richtlijn juist implementeert zonder nationale hobbies in de wetteksten.
mag de leverancier dan ook 4 weken wachten met geld terug storten, nadat hij de goederen heeft ontvangen?
@Sander: volgens de nieuwe regels moeten webwinkeliers het aankoopbedrag binnen 14 dagen na de herroeping hebben terugbetaald aan de consument.
Uit de richtlijn:
'De handelaar vergoedt alle van de consument ontvangen betalingen, inclusief, indien van toepassing, de leveringskosten, onverwijld en in elk geval uiterlijk 14 dagen na de dag waarop hij door de consument wordt geïnformeerd over zijn besluit om de overeenkomst overeenkomstig artikel 11 te herroepen.'
Of dit bedrag dan moet zijn overgemaakt door de webwinkelier of bijgeschreven bij de klant is niet direct duidelijk.
@Arjan. Een klant koopt iets, betaald en krijgt geleverd. De klant besluit binnen 14 dagen van de koop af te zien. De klant stuurt het artikel terug. Daar heeft de klant 14 dagen de tijd voor. Uit ervaring zal het ook wel eens 15 of 16 dagen kunnen worden voordat het terug is.
Ik heb dan wel verplichting om binnen 14 dagen, dus voordat het product terug is ( die mogelijkheid is er dan), uit te betalen. Ik ben immers 14 dagen daarvoor door de klant geinformeerd dat het product terug komt....... dit werkt fraude erg in de hand?!
@Sander:
Op het moment dat de koper de koop herroept hebben zowel de koper als de verkoper de verplichting om de gedane prestaties terug te draaien. Het is niet meer dan redelijk dat de koper dezelfde termijn wordt gegunt als de verkoper.
Ik de kader van de hoge consumenten bescherming waar het EU-verdrag toe oproept, was er m.i. plaatst geweest voor een eigendomsvoorbehoud voor met name het geval dat de verkoper failliet gaat voor het moment waarop het bedrag heeft terug betaald aan de koper.
Consumenten doen voornamelijk weinig aankopen in andere lidstaten vanwege taalkundige, technische en feitelijke problemen die zich hierbij voort doen.
Een Nederlandse consument kan met een Nederlandse verkoper in zijn moedertaal spreken. Een Italiaanse verkoper zal echt geen Nederlands speken en waarneer de teksten op de webshop in correct Engels zijn geschreven geeft dit nog geen garantie dat de verkoper zelf ook goed Engels kan. Andere problemen bestaat uit buitenlandse creditcard die niet geaccepteerd worden, stekkers die niet passen, verschillen in voorkeur, gewoontes of cultuur.
Verschil in wetgeving kan consumenten juist stimuleren om in een ander Europese lidstaat aankopen te doen. Zo kan concurrentiewerking tussen landen dienen om tot een optimale consumentenbescherming te komen, net zoals concurrentiewerking in de markt kan zorgen voor een optimale prijs.
Dat verschil in wetgeving is niet doorslaggevend is blijkt wel uit het onderzoek van de Europese Commissie waaruit blijkt dat diezelfde consument veel vaker zijn weg naar Amerika weet te vinden dan een ander Europese lidstaat. En dat terwijl het verschil in wetgeving tussen Amerika en een willekeurige Europese lidstaat een stuk groter is dan tussen twee Europese lidstaten ondeling. Empirisch bewijs voor de stelling dat het verschil in wetgeving de grote boosdoener is, ontbreekt dan ook.
Wanneer de richtlijn in oude vorm was aangenomen dan was de hoge consumentenbescherming in een groot aantal lidstaten juist significant achteruit gegaan. Landen die een langere aansprakelijkheidstermijn voor verkoper hanteerde hadden deze moeten afschaffen. Landen die een langere omgekeerde bewijslasttermijn hanteerde hadden deze moeten afschraffen. En landen met een gunstiger klachtenplicht voor consumenten hadden deze moeten afschaffen.
Het Europees verdag verplicht tot een hoge consumentenbescherming en juist daaraan was in de praktijk afbreuk gedaan. En waarvoor? Een probleem dat niet bestaat!