European Accessibility Act: Is jouw webshop klaar voor de nieuwe regels?

Europa werkt hard aan een digitale toekomst. Tegen 2030 moeten overheden en bedrijven digitale diensten aanbieden die toegankelijk, veilig en duurzaam zijn. Voor velen is een digitaal volledig functionerend Europa zeer welkom, maar het gevaar bestaat dat digitaal minder bekwame mensen worden buitengesloten. Om dat te voorkomen, heeft de Europese Unie de European Accessibility Act (EAA) in het leven geroepen. Deze wet regelt dat digitale diensten en producten voor iedereen bruikbaar zijn, ook voor mensen met een beperking. Hoe zit dat precies?

Tekst: Frerik Rorink

Wat betekent dit voor e-commerce?

De EAA gaat in Nederland in per juni 2025. Het doel van de EAA is bepaalde digitale producten en diensten toegankelijk maken voor mensen met beperkingen. Het begrip ‘beperking’ moet ruim opgevat worden, daaronder vallen onder meer visuele, auditieve, cognitieve of motorische beperkingen. Dit betekent dat webshops en andere e-commerceplatformen verschillende aanpassingen moeten doorvoeren om ervoor te zorgen dat ook deze mensen gebruik kunnen maken van hun diensten. Denk daarbij aan oplossingen zodat slechthorenden, slechtzienden of mensen die moeite hebben met een touchscreen geen hinder ondervinden van hun beperkingen.

Voor wie geldt de EAA?

De EAA is dus niet van toepassing op alle producten of diensten. Er moet sprake zijn van een digitale component. In de EAA staat opgesomd om welke producten het gaat. Enkele voorbeelden zijn:

• apparaten zoals computers, smartphones en pinautomaten;
• online diensten op het gebied van openbaar vervoer;
• online bankdiensten;
• e-handelsdiensten, waarvan sprake is als diensten op afstand worden geleverd aan consumenten met als doel het sluiten van een overeenkomst. Dat is zo bij bijvoorbeeld webshops en e-commerceplatformen.

In e-commerce zal de EAA daarom doorgaans van toepassing zijn. Dat geldt in eerste instantie voor de website waarop consumenten producten of diensten kunnen aanschaffen. In de tweede plaats zouden de producten die verkocht worden via de e-commercedienst ook onder de EAA kunnen vallen. Verder is het goed om te beseffen dat niet de gehele website aangepast hoeft te worden; het gaat alleen om de onderdelen die direct te maken hebben met de e-handelsdienst. Denk hierbij aan:

• productbeschrijvingen en dienstinformatie;
• precontractuele informatie (zoals informatie over de levering, klachtenafhandeling en/of garantie);
• belangrijke functionaliteiten zoals zoekopties en betaalpagina’s.

Een actualiteitenblog of nieuwspagina op een website waarop ook e-commercediensten worden aangeboden, hoeft dus niet te voldoen aan de EAA. Uiteraard kan dit wel worden gedaan om de algehele toegankelijkheid van de website te vergroten, maar het is niet verplicht op grond van de EAA.

Wie is uitgezonderd?

Niet alle bedrijven hoeven zich aan de EAA te houden. De EAA noemt enkele uitzonderingen, waaronder:

• micro-ondernemingen: bedrijven met minder dan tien werknemers en een jaaromzet of -balans van minder dan 2 miljoen euro.
• b2b-diensten: verkoopt een bedrijf alleen aan andere bedrijven, dan geldt de EAA niet. In het geval van e-commerce is dus van belang om na te gaan aan wie diensten verleend worden. Enkel als dat b2c is, is de EAA van toepassing.
• Onredelijke last: als de aanpassingen te ingrijpend of kostbaar zijn, kan een uitzondering gelden. Daar is bij e-commerce echter niet snel sprake van. Denk hierbij bijvoorbeeld aan wanneer een product zo moet worden gewijzigd dat het niet meer functioneert zoals het eerst deed.
• Overgangsregeling: Sommige producten vallen tijdelijk buiten de verplichtingen. Voor e-commerce is deze overgangsregeling minder relevant.

Wat houdt ‘toegankelijkheid’ in?

Zoals gesteld, ziet de EAA er dus op toe dat alle informatie die aan een consument wordt gericht ‘toegankelijk’ is. De EAA geeft niet letterlijk aan wanneer dat zo is, maar noemt wel vier principes die moeten worden toegepast.

1. Waarneembaar: informatie moet duidelijk zijn. Voorbeelden:

• voldoende contrast tussen tekst en achtergrond.
• onderschriften bij afbeeldingen en video’s.
• duidelijke labels bij knoppen en invulvelden.

2. Bedienbaar: De website moet eenvoudig te gebruiken zijn. Voorbeelden:

• navigatie zonder muis of touchscreen moet mogelijk zijn (bijvoorbeeld via het toetsenbord).
• gebruiksvriendelijke bestelmogelijkheden voor mensen met motorische beperkingen.

3. Begrijpelijk: Informatie en functies moeten helder en eenvoudig zijn. Voorbeelden:

• hulp bij het corrigeren van invoerfouten.
• duidelijke taalkeuze voor hulptechnologieën.

4. Robuust: De website moet werken met verschillende hulptechnologieën. Voorbeeld:

• voorleessoftware moet goed functioneren met de website.

Hoe kun je voldoen aan de EAA?

De EAA geeft niet aan wanneer exact is voldaan aan de vier bovenstaande principes. Bedrijven kunnen tot op zekere hoogte zelf bepalen hoe ze invulling geven aan de begrippen. Als ze behoefte hebben aan concrete handvatten, kunnen bedrijven gebruikmaken van de Web Content Accessibility Guidelines (versie 2.1). Dit zijn internationale richtlijnen die helpen bij het verbeteren van digitale toegankelijkheid. Door deze te volgen, wordt over het algemeen aan de EAA voldaan.

Kortom

E-commercebedrijven zijn door de EAA verplicht hun websites toegankelijk te maken voor mensen met diverse beperkingen. Dit geldt vooral voor belangrijke onderdelen zoals productinformatie, zoekfuncties en betaalpagina’s. Kleinere bedrijven en b2b-diensten zijn vrijgesteld. De informatie op websites moet waarneembaar, bedienbaar, begrijpelijk en robuust zijn. Door de WCAG 2.1-richtlijnen te volgen, kunnen bedrijven eenvoudig voldoen aan deze toegankelijkheidseisen en daarmee hun digitale diensten geschikt maken voor iedereen.

Frerik Rorink is legal counsel bij ICTRecht.