Europese Hof: alleen link naar verplichte informatie onvoldoende

Webwinkeliers opgelet: het Europese Hof van Justitie heeft een interessante uitspraak gedaan in een zaak over de informatieverplichtingen jegens de consument. Het ging over een webwinkelier die onder meer software verkocht.

Als een consument bij de webwinkel een bestelling wilde plaatsen, kreeg hij aan het eind van het bestelproces een checkbox te zien. Daarin werd gevraagd akkoord te gaan met de voorwaarden en/of procedure omtrent het herroepingsrecht. Deze zin bevatte een hyperlink naar de betreffende informatie op een ander deel van dezelfde website.

Alleen een hyperlink
Zonder het aanvinken van de checkbox kon de consument niet verder en dus kon er dan geen overeenkomst worden gesloten. Maar voor een akkoord was het niet nodig om de informatie te lezen. Na het akkoord kreeg de consument in kwestie wel een bevestigingsmail, maar ook hierin stond geen informatie over zijn herroepingsrecht. Alleen een hyperlink in de mail verwees wél naar de informatie over het herroepingsrecht.

Informatieplicht
De vraag is nu: is deze manier van doen in overeenstemming met de wet en vooral de Europese richtlijn? Heeft de webwinkelier voldaan aan zijn informatieplicht? Dit is van belang omdat het niet voldoen aan de wet en/of richtlijn, de termijn van het herroepingsrecht verlengt van 7 werkdagen naar maar liefst 3 maanden.

De wet en de Europese richtlijn geven aan dat informatie over het herroepingsrecht tijdig voor het sluiten van de overeenkomst (doch uiterlijk bij levering van de aankoop) schriftelijk moet zijn verstrekt.

Om precies te zijn zegt de richtlijn in art.5 lid 1:

“Bij de uitvoering van de overeenkomst ontvangt de consument tijdig en, voor zover het niet aan derden te leveren goederen betreft, uiterlijk bij de levering, schriftelijk of op een te zijner beschikking staande en voor hem toegankelijke drager een bevestiging van de in artikel 4, lid 1, onder a) tot en met f), genoemde informatie, tenzij deze informatie hem reeds vóór de sluiting van de overeenkomst schriftelijk of op een andere te zijner beschikking staande en voor hem toegankelijke duurzame drager werd verstrekt.”

Interpretatie
Is de informatie wel ‘ontvangen’ dan wel ‘verstrekt’ op deze manier? Dit is een lastig punt, omdat nergens duidelijk wordt uitgelegd hoe dit precies geïnterpreteerd moet worden. Wel kan men afleiden dat ‘ontvangen’ iets is waar je (in casu) als consument niets voor hoeft te doen. Een actieve handeling is dus niet nodig. Dit in tegenstelling tot ‘verstrekken’, hetgeen de verplichting is van de webwinkelier in dezen.

In deze zaak moest de consument echter wél actief handelen: hij moest immers op een hyperlink klikken voor hij de informatie over het herroepingsrecht te zien kreeg. Omdat in dit geval de informatie over het herroepingsrecht slechts beschikbaar was via een link, is ze noch ‘ontvangen’ door de consument, noch ‘verstrekt’ door de webwinkelier. Dit maakt dat niet is voldaan aan de richtlijn.

Duurzame drager
Gelukkig heeft de webwinkelier nog een 'ontsnappingsoptie' in art. 5 lid 1 van de richtlijn: als hij de betreffende informatie schriftelijk of op een voor de consument toegankelijke duurzame drager aanbied, volstaat dat ook. Onder ‘duurzame drager’ moeten bijvoorbeeld worden verstaan: cd-rom's, DVD's en de harde schijf van de computer van de consument. Het is hierbij onder meer belangrijk dat de gegevens door de consument opgeslagen kunnen worden, zodat deze niet stiekem door de wederpartij kan worden veranderd. Er zijn overigens inmiddels ook ‘slimme’ websites die aan deze criteria kunnen voldoen en daarmee als duurzame drager kunnen  worden aangemerkt.

De hyperlink die naar de pagina op de website leidt voldoet ook hier niet aan. De consument kan deze namelijk niet opslaan en/of er toegang toe krijgen zónder dat de webwinkelier er mogelijk iets aan gewijzigd heeft. Het blijft slechts een link naar een internetpagina, en dit is dan ook niet te kwalificeren als duurzame drager.

Tot zover duidelijk. De informatie over het herroepingsrecht stond kennelijk wel érgens op de site van de webwinkelier; de hyperlink aan het einde van het bestelproces verwees er immers naar. De uitspraak zegt echter het volgende:

“….consumers can access information relating, inter alia, to the right of withdrawal only by clicking on a link which refers the consumer to a section of X’s website” (27).

Ik ga er daarom van uit dat de betreffende informatie zonder deze link niet vindbaar was op de website, hetgeen inderdaad onvoldoende is.

Transparantie
Zorg er dus voor dat de informatie op een gemakkelijk toegankelijke plaats op de website staat, zoals een klantenservicepagina. Zo kan met hier voor het aangaan van de overeenkomst kennis van nemen. Transparantie wordt beloond!