Twinkle | Digital Commerce

Een nieuwe kans voor tweedehands

2021-04-08
1000562
  • [achtergrond]
  • 6:43

Het is van wezenlijk belang om als bedrijf op z’n minst na te denken over de carbon footprint die je achterlaat, vooral in de mode-industrie. Een optie om daarin te compenseren is tweedehands kleding te verkopen; zowel de interesse als het (online) aanbod hierin groeit. Verschillende modebedrijven begeven zich dan ook op deze zogenaamde recommerce-markt, die een stukje ingewikkelder blijkt te zijn dan de reguliere e-commerce.

De mode-industrie produceert 20 procent van het wereldwijde afvalwater en 10 procent van de wereldwijde CO2-uitstoot. Dat is meer dan alle internationale vluchten en zeevaart bij elkaar, onderzocht het VN-Milieuprogramma (Unep). Als de mode-industrie niets verandert, zou deze in 2050 verantwoordelijk kunnen zijn voor 26 procent van de totale uitstoot, zo blijkt uit een rapport van de Ellen MacArthur Foundation. Het is duidelijk; alle alarmbellen gaan af als het aankomt op de fast-fashionindustrie, en het is hoog tijd dat er iets verandert. Gelukkig realiseren steeds meer consumenten en merken zich dat het zo niet langer kan. Van alle kanten vliegen de duurzame initiatieven en oplossingen je om de oren (met soms ook een flinke dosis greenwashing). Eén van die opties is het leven verlengen van een kledingstuk, door het product opnieuw te verkopen en steeds meer (fast-fashion)bedrijven begeven zich dan ook op die resell-markt.

Sellpy Bag

Een bedrijf dat een fast-fashionpionier genoemd kan worden, is het Zweedse modeconcern H&M. In 2016 bracht het wel twaalf tot zestien nieuwe collecties uit per jaar. Ter vergelijking; in 2000 ging het nog om twee collecties per jaar. En ter relativering: Zara bracht in 2016 24 collecties uit. H&M bedacht zelf ook dat het zijn carbon footprint moest verkleinen en zette de afgelopen jaren dan ook verschillende stappen in die richting. Eén van die initiatieven is het Zweedse tweedehandsplatform Sellpy (spreek uit: Selpi), dat in februari van start ging in Nederland en waarvan de H&M Group meerderheidsaandeelhouder is. ‘Maar, we zijn wel een onafhankelijk bedrijf’, zo legt Gustav Wessman, head of expansion markets bij Sellpy uit. ‘Bij Sellpy kunnen consumenten een Sellpy Bag vullen met items die ze op onze site willen verkopen. Vervolgens nemen wij het gehele verkoopproces uit handen: wij sorteren de items, verzekeren de kwaliteit, maken foto’s en beschrijven het product en bepalen een prijs. We vragen daarvoor wel een commissie, de verkoper krijgt 40 procent van de verkoopprijs min 1 euro per item. Voor duurdere items – artikelen die meer dan 50 euro kosten – ontvangt de verkoper 90 procent van de verkoopprijs.’ Het streven van Sellpy is om het gehele verkoopproces net zo vorm te geven als bij elk ander e-commercebedrijf, ook al hebben zij van elk item maar één stuk en is de logistieke operatie een stuk ingewikkelder. ‘Klanten kunnen bij ons artikelen retourneren en alles wordt in één pakket afgeleverd.’

Dezelfde klantervaring

Ook modeplatform Zalando streeft ernaar om met zijn pre-owned categorie dezelfde klantervaring te geven als bij de aanschaf van nieuwe mode-items, vertelt Sarah Thomas, corporate communication manager van Zalando. ‘Onze ambitie is om het startpunt voor mode in Europa te worden. Een naam waar consumenten meteen aan denken. Net zoals je voor muziek naar Spotify gaat en voor series naar Netflix. Tweedehands kleding maakt deel uit van die ambitie, omdat ons aanbod daarmee nog vollediger wordt. Uit eigen onderzoek blijkt dat de interesse voor pre-owned kleding groeit en dat consumenten duurzamere keuzes willen maken voor wat betreft hun garderobe.’ Een sleutelwoord in deze pre-owned categorie is betrouwbaarheid, aldus Thomas: ‘Bij c2c-platforms kan de betrouwbaarheid nog wel eens een drempel zijn, omdat het dan gaat om particulieren. Wij zorgen voor kwalitatieve foto’s en dezelfde afhandeling van een bestelling als bij een nieuw item. Daarmee kunnen we consumenten meer vertrouwen geven.’

Ingewikkelde logistiek

De logistieke operatie rondom tweedehands kleding is één van de zaken die het online verkopen van ervan ingewikkelder maken dan de verkoop van nieuwe items, legt Wessman uit: ‘Er komt een hoop logistiek bij kijken. Een online-modeverkoper maakt productfoto’s en kan vervolgens honderd keer dat artikel verkopen. Wij hebben maar één item in ons bezit, dat maakt het gehele proces een grotere uitdaging. Als wij een item voor 10 euro verkopen, kunnen we niet een halfuur lang foto’s maken van dat ene artikel. We kunnen gewoonweg niet zoveel geld en tijd per product investeren. Anderzijds is het hebben van zoveel verschillende producten ook een van de grootste voordelen, wij hebben een inventaris van 800.000 unieke items.’ Thomas beaamt dat er heel wat komt kijken bij de verkoop van tweedehands kleding: ‘Klanten kunnen bij ons elk kledingstuk inleveren, waarna wij een kwaliteitscontrole doen en zorgen voor een professionele fotoshoot. We willen bij de pre-owned categorie ook ons Zalando-DNA meegeven, alles vertrekt vanuit het gemak en de ervaring van onze klant.’ Op de vraag of de verkoop van tweedehands niet vooral goed werkt als marketing, is Thomas helder: ‘Zo zien wij het niet. De lancering van de pre-owned categorie is voor onze klanten een reden om vaker en langer bij ons te shoppen. We kunnen ze inspireren en de relatie met hen verdiepen. Wij geloven dat het aanbieden van tweedehands een relevante toevoeging is aan ons assortiment. Op dit moment zijn er al meer dan 43.000 tweedehands items beschikbaar, de categorie is erg belangrijk voor ons.’

Mentale verandering

Allemaal leuk en aardig, het tweedehands aanbod bij grote modebedrijven, maar haalt het ook werkelijk iets uit? ‘Ja, maar het is niet genoeg’, begint Anne-Ro Klevant Groen, marketing & communications director bij Fashion for Good. ‘We hebben een mentale verandering nodig in hoe we omgaan met kleding. Naast de consument spelen ook de merken en de overheid hier een grote rol in.’ De verandering is al wel in gang gezet, zegt ze: ‘We zien dat het stigma rond het dragen van tweedehands kleding verdwijnt en dat consumenten het waarderen dat je tweedehands unieke producten kunt aanschaffen.’ Daarnaast helpen de initiatieven van modemerken en -winkels wel degelijk, al gaat het met kleine stapjes: ‘De omvang van deze vooruitgang van merken met take-back programma’s en resell platforms is traag en nog niet voldoende om de groei van de consumptie te compenseren en de impact op het milieu te verminderen. Naarmate deze ontwikkelingen een vlucht nemen en meer merken de trend oppakken, zal het ook meer impact gaan hebben.’

De belangstelling voor tweedehands kleding neemt toe, en dus is het een categorie die voor (online) retailers zeker interessant is om zich in te verdiepen, denkt Klevant Groen: ‘De resell-markt zal naar verwachting de komende vijf jaar vijf keer zo groot worden en een markt van 64 miljoen dollar worden, terwijl de detailhandel naar verwachting zal krimpen. Dit is dus absoluut een ruimte waar ze naar moeten kijken. Retailers moeten echter in gedachten houden dat consumenten zich meer bewust worden van duurzaamheid en hun eigen onderzoek doen; de ethiek en het moraal van een bedrijf worden voor hen belangrijker dan de esthetiek. Bedrijven moeten een echte oplossing bieden om de impact te compenseren en moeten transparant zijn tegenover hun klanten over de productie van de kleding.’ De covid-19-pandemie heeft invloed op het online aandeel in de verkoop van tweedehands kleding, vervolgt ze: ‘De pandemie en social distancing zorgen voor afstand en andere mogelijkheden. Digitaal is belangrijker, en een jonge consument [de groep die het meest openstaat voor het kopen van tweedehands kleding, red.] beweegt zich sowieso meer online,’ aldus Klevant Groen. Ook Wessman merkt dat corona invloed heeft op de resell van kleding: ‘We zien dat vooral ook aan de verkoperskant. Wij hebben natuurlijk twee soorten klanten: de consument die bij ons inlevert en de consument die bij ons koopt. Mensen zijn meer thuis en ruimen hun spullen op, waardoor ze wellicht wat producten willen verkopen. Daarnaast zien we ook dat kopende klanten minder naar fysieke winkels gaan, omdat ze dat niet kunnen of willen. Online tweedehands kleding kunnen kopen is dan de oplossing.’

Cijfers
- De kledingindustrie is verantwoordelijk voor 10 procent van de totale uitstoot van CO2 in de wereld. - Als er niets verandert zal de mode-industrie in 2050 een kwart van de totale uitstoot verbruiken.
- Gen Z’ers (jonger dan 24) kopen het meeste tweedehands, daarna volgen millennials (25 tot en met 27 jaar).
- In 2019 gaf 70 procent van de vrouwen aan open te staan voor tweedehands kleding, tegenover 45 procent in 2016.
- 60 procent van onze kleding eindigt binnen 1 jaar al op de vuilnisbelt (of wordt verbrand) en minder dan 1 procent wordt gerecycled.
- De mode-industrie verbruikt elk jaar 215 biljoen liter water. Voor het maken van 1 katoenen T-shirt is al 2.700 liter water nodig.
- 97 procent van alle kleding wordt gemaakt met nieuwe grondstoffen, slechts 3 procent maakt gebruik van gerecycled materiaal. Bronnen: ThredUp, Fashion for Good, UNEP, WRI.