Swoopo, enfant terrible én een voormalig troetelkind van e-commerce investeerders, heeft zijn faillissement aangevraagd. De Duitse veilingshop wist veel nieuwe klanten te werven, maar deze niet voor langere tijd aan zich te binden.
Op 17 maart kregen bezoekers van Swoopo.com de mededeling voorgeschoteld dat de site vanwege technisch onderhoud uit de lucht was. ‘We wille be back soon’, was de belofte die niet werd ingelost. Vorige week vroeg het bedrijf, dat in september 2005 startte en in verschillende landen actief was, zijn faillissement aan.
Recht om te bieden
Swoopo.com was tot 2008 bekend als Telebid en viel zeker in die beginjaren goed in de smaak bij e-commerce investeerders. Zij geloofden in het concept dat wel entertainment shopping wordt genoemd: voordat bezoekers kunnen bieden op producten op de site, moeten ze eerst betalen voor het recht om dat te doen. Om de onwaarschijnlijke lage biedprijzen met één cent te kunnen verhogen, dienen ze bijvoorbeeld het honderdvoudige bedrag te betalen (zie bijvoorbeeld Bidyes.com).
Swoopo was een pionier op dit gebied en zag in zijn kielzog veel concurrenten opstaan. Het Duitse initiatief peuterde in 2009 nog 10 miljoen aan groeigeld los bij een Amerikaanse investeerder en richtte de pijlen vanaf toen nadrukkelijk op de Verenigde Staten.
Goksite
Swoopo wordt al jaren met argusogen bekeken. De site werd onder meer voor ‘Het (meer) duivelse tweelingbroertje van eBay’ en ‘The crack cocaine of auction sites’ versleten, leert Wikipedia. Swoopo zou volgens velen een verslavende goksite zijn, die vooral veel verliezers oplevert.
Vergokt
In 2009 zag Swoopo zich gedwongen zijn model om te gooien: bieders die een veiling niet wonnen, konden het bedrag dat ze hadden ‘vergokt’ voortaan als korting krijgen op het product in kwestie. De laatste jaren bleek Swoopo steeds minder in staat koopjesjagers annex gelukszoekers bij zich te houden.
Verbaast mij een beetje dat zo'n bedrijf failliet gaat. Er gaat zoveel geld om in dit soort praktijken. Het succes van dit soort veilingen zit hem voornamelijk in de lage biedprijzen, waardoor de consument het gevoel heeft weinig geld aan dit soort veilingen uit geven. De biedprijs gaat met 1 eurocent omhoog bij het plaatsen van een bod, het plaatsen van een bod werkt middels credits, welke je meestal per 25 moet kopen. Deze credits kosten dan een euro per stuk.
Met deze 25 euro zal de biedprijs dus slechts 25 cent hoger worden. Reken maar uit wat dit soort bedrijven verdienen bij een centveiling van een ipad ter waarde van 75,- (7500,- dus)