Cross border logistiek: technische infrastructuur cruciaal

Nieuwe wetgeving, internationale betaalmogelijkheden en goedkope vertaalmogelijkheden zorgen ervoor dat de virtuele afstand tussen consument en verkoper in rap tempo verkleint. Steeds meer online retailers verdiepen zich daarom in de complexe wereld van cross border logistiek. Hoe worden pakketten over de grens verstuurd?

Tekst: Alvar Piepers

E-commerce maakt van de wereld een warenhuis. Straks is er eigenlijk nog maar één reden over waarom een online retailer niet aan een Zwitserse, Zuid-Afrikaanse of Chinese consument kan verkopen: omdat hij daar niet kan leveren. Hieronder vind u de vier meest gebruikte cross border verzendwijzen, elk met voor- en nadelen.

Internationaal postnetwerk
Veel online retailers zetten hun eerste cross border stappen met een nationaal postbedrijf - vaak hun verzendpartner vanaf het begin. Nationale postbedrijven, waaronder PostNL, bpost, Deutsche Post, Royal Mail of het Franse La Poste, werken in internationale verbanden samen waardoor ze een groot deel van de wereld bestrijken. Als experts van hun land kennen deze partijen hun markt goed, kent de consument hen goed, en zijn ze vertegenwoordigd met een mooie dichtheid van afhaalpunten en postkantoren. Keerzijde van het internationale netwerk is dat pakketten onderweg meermaals van ‘eigenaar’ wisselen. Hierbij krijgen zendingen aan de grens vaak een ander label, waardoor nog wel eens ‘gaten’ vallen in de track & trace voorziening. Ook neemt het risico op fouten en vermissing toe. De internationale samenwerkingen van postbedrijven werken hard aan het synchroniseren van de verschillende systemen, maar vooralsnog lijkt er nog een lange weg te gaan.

Pluspunten
- Lokale postbedrijven hebben de meeste feeling met b2c bezorging in hun eigen markt
- Groot netwerk van afhaalpunten (ook handig als een bezorgpoging mislukt).

Minpunten
- Pakketten worden meerdere keren gelabeld, hetgeen track & trace informatie en doorlooptijden kan belemmeren

Integrators
Een alternatief voor postbedrijven zijn de internationale integrators. Deze van oorsprong zakelijke dienstverleners opereren internationaal, van deur tot deur, met een grotendeels eigen netwerk van voertuigen. Wereldwijd wordt de markt gedomineerd door vier grote spelers: UPS, Fedex, DHL en TNT Express, binnen Europa komen daar DPD en GLS bij. Qua snelheid zijn integrators dankzij hun luchtvloten superieur aan postale evenknieën, zeker naar verder gelegen landen. Indien gewenst kunnen de meesten bijvoorbeeld wereldwijd binnen een dag leveren met hun Express-service. Ook goedkoper transport over de weg behoort tot hun dienstenpakket. Omdat pakketten gedurende hun hele reis binnen hetzelfde systeem blijven, zijn track & trace data meer accuraat en transparanter. Ook kan men door dit geïntegreerde systeem soms tot op een tijdvak nauwkeurig aangeven wanneer een order bezorgd wordt in Kroatië, Korea of Canada. Daartegenover staat dat deze spelers vooral ervaring hebben in de b2b markt, en niet overal beschikken over alternatieve afleverlocaties. Mislukt een bezorging, dan moet de consument hierdoor noodgedwongen uitwijken naar een depot.

Pluspunten
- Internationaal eigen netwerk
- Uniform track & trace proces

Minpunten
- Niet overal een grote dichtheid afhaalpunten (waardoor klant naar depot moet bij mislukte bezorging).

Direct ‘injecteren’
Bij serieuze volumes naar een select aantal landen, of een magazijn aan de grens, kan het interessant zijn om pakketten te verzamelen, met (eigen) vrachtauto’s over de grens te rijden en aldaar direct te ‘injecteren’ in het netwerk van een lokale partij. Voordeel is dat de zendingen niet aan de grens een ander label - met andere track & trace code - nodig hebben. Nadeel is dat dit doorgaans alleen voordelig is voor naastgelegen landen, mede omdat de wetgeving bepaalt dat een chauffeur niet meer dan acht uur aan één stuk mag rijden. Liggen bestemmingen verder weg dan zijn de kosten en doorlooptijden al snel niet meer aantrekkelijk. Houd er ook rekening mee dat track & trace voor het eerste deel van de reis vaak ontbreekt voor klant en klantenservice. Verder dient men in een aantal landen een eigen entiteit op te richten, alvorens men met een lokale vervoerder mag verzenden.

Pluspunten
- Traject tot aan land van bestemming sneller en goedkoper

Minpunten
- Vooral geschikt voor injectie in omliggende landen

Lokale voorraad
Tot slot: buitenlandse warehousing. Strikt genomen is hier eigenlijk geen sprake meer van cross border, toch is dit voor veel online retailers een logische stap naar het buitenland. In dit scenario ligt (een deel van) de voorraad al in, of dichtbij, de beoogde afzetmarkten. Net als in eigen land moet men evalueren of het uitbesteden van het fulfilment aantrekkelijker is dan een inhouse operatie met de bijkomende investeringen. De ship-first, sell later-aanpak komt doorlooptijden naar de consument flink ten goede, hetgeen ook helpt bij de snelle verwerking van retouren, maar creëert daarnaast een risico op overstock. Dit is voorraad die bijvoorbeeld in eigen land populair is, maar overzee niet verkocht raakt. Ook valt de retailer met een eigen magazijn doorgaans onder lokale wetgeving, die lang niet overal even soepel is.

Pluspunten
- Kortere levertijden, minder transportkosten
- Snellere verwerking van retouren mogelijk

Minpunten
- Hoge voorraadkosten en investering, langere time-to-market
- Risico op lokale overstock

One size does not fit all
Het is onmogelijk om een simpele logistieke blauwdruk te geven voor succesvol cross border ondernemen. Hiervoor zijn er simpelweg te veel verschillende producten, online retailers, lokale voorwaarden en individuele voorkeuren. Er bestaat dan ook geen vervoerder die zowel op nationaal als internationaal niveau tegen een scherp tarief aan alle wensen kan voldoen. In grotere landen zijn er zelfs verschillen tussen vervoerders per regio. Succesvolle cross border retailers werken daarom vrijwel altijd samen met meerdere pakketvervoerders, waarbij bijvoorbeeld nationale postbedrijven in vestigingslanden aangevuld worden met integrators daarbuiten. Cruciaal is in alle gevallen een technische infrastructuur waarmee men het overzicht over zendingen bewaart, prestaties van vervoerders kan monitoren, en flexibiliteit behoudt. Want de toekomst mag dan in het teken staan van cross border, écht voorspellen laat deze zich nooit.

Alvar Piepers is marketingmanager bij Paazl.