Tegen beter weten in klopte ondernemer Petra Riedijk voor externe financiering aan bij de Rabobank. Die gaf zoals verwacht geen sjoege. Qredits kwam wel over de brug. Met een lening van 25.000 euro (rente: 9,75 procent) kon Riedijk haar gedroomde webwinkel laten bouwen.
Tekst: Ton Verheijen
Dit verhaal gaat over honden- en kattenvoer. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: dat is over het algemeen van inferieure kwaliteit. Volgens Petra Riedijk van Versvoer.nl bevatten ‘normale’ brokjes voor huisdieren maar 5 procent echt vlees. Het spul bestaat voor 95 procent uit granen, rijst en allerlei bijproducten van twijfelachtig allooi. Honden en katten worden daar niet vrolijk van, stelt Riedijk, want dat zijn echte carnivoren. En die willen maar één ding: vlees.
Riedijk werkt haar hele leven al met huisdieren en weet waarover zij praat: ‘Ik had tien jaar geleden een hondenuitlaatservice. Uit ervaring weet ik dat heel veel klachten bij huisdieren zijn terug te voeren op een gebrek aan vlees. Haaruitval, allergieën, problemen met het bewegingsapparaat, blaas- en nierproblemen kunnen vaak voorkomen worden met goede voeding. Veel consumenten hebben daar geen idee van. Ze kijken niet verder dan hun neus lang is en kopen wat er in het schap van de supermarkt ligt. Ook veel dierenartsen weten niet, of willen niet weten, dat brokjes zo weinig vlees bevatten.’
Volwaardige gezinsleden
Met hart voor dieren en een neus voor commercieel succes begon Riedijk in 2011 een handel in verse diervoeding. De tijd was er rijp voor. Mensen hebben steeds meer geld over voor hun hond of kat. Huisdieren worden als volwaardige gezinsleden gezien en hun baasjes betalen vaak duizenden euro’s voor een noodzakelijke operatie. Ook voeding moet kwaliteit hebben (en mag wat kosten). Riedijk: ‘De vraag naar ons product steeg en het bedrijf groeide vanzelf. Maar om er een goed inkomen uit te halen, voor mij en mijn zakenpartner, moesten we investeren. Medio 2014 hadden we dringend behoefte aan externe financiering.’
Op Versvoer.nl kunnen alle baasjes van Nederland een compleet assortiment vers voer kopen (‘zoals de natuur het bedoeld heeft’) voor hun huisdier. Vlees, botten en organen van kip, rund, varken of wild liggen diepgevroren (-18 °C) in de koelcel. Bestellingen worden via pakketpost verzonden. Riedijk: ‘Onze leveranciers zijn erkend door de NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) en moeten zich aan strenge regels houden.’
So far so good. In 2014 besloten Riedijk en zakenpartner Henri Hommersom de zaken wat groter aan te pakken. ‘Het bewustzijn bij huisdierbezitters was gegroeid’, aldus Riedijk. Er moest een puike webwinkel komen, met een goede uitstraling. ‘De webwinkel moest zowel informatief als verkopend zijn.’ Riedijk en Hommersom becijferden dat ze 25.000 euro nodig hadden. Doorlopend krediet verhogen bij de Rabobank was het plan. Ze wisten vooraf dat het moeilijk zou worden om de bank mee te krijgen, en inderdaad, die bleek totaal geen animo te hebben voor welke medewerking dan ook.
Te groot risico
Riedijk: ‘De bank vondt het een te groot risico aangezien wij geen onderpand hadden. In de ogen van de bank heeft een webwinkel geen tastbare waarde, zoals een echte winkel van steen. Zo’n bank ziet alleen de cijfertjes en is niet geïnteresseerd in de toekomst. Hun kijk op ons bedrijf kon ik echt niet volgen. Die bedrijfsadviseur vroeg of ik soms geld uit de zaak haalde. Hij had een regeltje in ons plan gelezen over “privéopnames”. Dan begrijp je er niets van. Waar moet ik anders van leven? Maar goed, geld kregen we er in elk geval niet los.’
Riedijk klopte met haar uitgewerkte plan aan bij Qredits, waarvan ze in 2011 al eens 5.000 euro had kunnen lenen. Ook deze keer was het snel gebeurd. Het gewenste bedrag van 25.000 euro was beschikbaar. Over het feit dat Qredits de nuances wél wilde zien is Riedijk zeer te spreken: ‘Qredits heeft echt gekeken wat hier achter de schermen gebeurt. Ze zagen een groeiend bedrijf dat goed in de markt ligt, met goede klantenservice en een kwalitatief goed product. Men had ook oog voor het feit dat wij als ondernemers 80 uur per week willen werken. Het geld hebben we dus niet zomaar gekregen.’
Functionaliteiten
Op Versvoer.nl vinden we naast een uitgebreide webwinkel ook allerlei blogs waarin beschreven wordt hoe baasjes hun huisdier vertrouwd kunnen maken met vers voer. Verder is er een uitgebreide FAQ-pagina om klanten te informeren en advies te geven. Consumenten kunnen een account aanmaken, zich aanmelden voor de nieuwsbrief en de ontwikkelingen volgen via Facebook, Twitter en Pinterest. Eigenlijk alle gangbare functionaliteiten zijn vertegenwoordigd.
Riedijk: ‘Natuurlijk zijn we er blij mee. Maar realiseer je wel dat de voorwaarden bij Qredits best streng zijn. Voor het hele bedrag van 25.000 euro staan we borg met de inkomens van onze partners. We zijn met Qredits overeengekomen het geld binnen vijf jaar terug te betalen tegen 9,75 procent rente. Maar dat hebben we er allemaal voor over. We geloven in dit concept.’
Rekensom
Riedijk maakt nog maar eens die veelbelovende rekensom waarvoor de Rabobank alle belangstelling miste: ‘Nederland telt zes miljoen honden en drie miljoen katten. Per huisdier wordt gemiddeld 50 euro per maand uitgegeven aan voer. Dan praat je over een markt van ruim 5 miljard euro, gedomineerd door multinationals als Unilever, Royal Canin en Mars Masterfoods. Tegen deze multinationals met hun enorme marketingbudgetten moeten wij vechten. Maar met een goed verhaal en een goede presentatie online gaan wij 0,5 procent van de markt veroveren.’
Dit artikel verscheen eerder in Twinkle 2-2015.
Mijn ervaring (en van mijn klanten) ook. Als je geen assets hebt maak je geen kans.
Als je al kans wil maken moet je je boekhouding iig per kwartaal helemaal goed hebben (niet zelf maar met behulp van administrator). Je moet alles kunnen laten zien balans e.d. Dat is prima, maar zijn vaak toch extra kosten.
Maar zelfs dan willen ze je niet helpen. Zelfs als je contracten laat zien voor langere tijd. Als ze je aanvraag in behandeling willen nemen kost dat zowiezo 340 euro.
De vraag is natuurlijk wel of je zoiets wil moeten starten zonder enig eigen vermogen. Na 3 jaar ondernemen moet je toch een kleine buffer kunnen opbouwen. En realistisch gezien mislukt gewoon (helaas) een groot deel van de webwinkels.
Dat banken hierdoor wellicht wat kortzichtig zijn, daar ben ik het wel mee eens.